Abdullah Öcalan Kimdir?

Abdullah Öcalan Kimdir?
Abdullah Öcalan Kimdir?



Abdullah Öcalan, 1948 yılında Şanlıurfa Halfeti'nin Ömerli Köyü'nde doğdu.

1966 yılında yatılı öğrenci olarak Ankara Tapu Kadastro Meslek Lisesi'ne gitti. 1969 yılında mezun olan Öcalan 1971 yılına kadar Diyarbakır'da tapu memurluğu yaptı.

Daha sonra Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'ne giren Öcalan, eğitimini yarıda bıraktı.

Üniversite yıllarında Mahir Çayan ve arkadaşlarının öldürülmeleri üzerine bir protesto eylemine katılmak, Doğu Perinçek ve arkadaşları tarafından çıkarılan Şafak Dergisi'ni dağıtmak suçlarından Nisan 1972'de tutuklandı ve Mamak Cezaevi'nde yedi ay tutuklu kaldı.
Öcalan, 1975 yılında ilk kez silahlı mücadelenin gerekliliğinden söz etti.

PKK’nın kuruluşu

Ankara Yüksek Öğrenim Derneği Yönetim Kurulu'ndayken Öcalan, arkadaşı Baki Karer'le, Kürtler'in bir ulus olduğunu, haklarını almak için bağımsız bir örgütlenmeye gitmeleri gerektiğini savunmaya ve yeni bir örgüt kurmanın hesaplarını yapmaya başladı.

Ulusal Kurtuluş Ordusu (UKO) adıyla ortaya çıkan yeni oluşum, Diyarbakır'ın Lice ilçesine bağlı Fis köyünde, 1978'de yapılan bir toplantıda tamamlandı. Marksist - Leninist temellere dayalı bir Kürdistan devletini silahlı mücadele yoluyla kurmayı hedefleyen örgüte Partiye Karkeren Kürdistan (Kürdistan İşçi Partisi) adı verildi ve Genel Sekreterlik görevine Abdullah Öcalan getirildi. Aynı yıl Öcalan, Kesire Yıldırım'la evlendi.

PKK'nın lideri Abdullah Öcalan'ın yanı sıra yönetici kademesinde eşi Kesire Yıldırım, Mehmet Hayri Durmuş, Cemil Bayık, Baki Karer, Duran Kalkan, Ali Haydar Kaytan, Ali Gündüz, Resul Altınok, Sakine Polat, Seyfettin Zuğulu, Suphi Karakuş, Mehmet Şener, Ferzande Tağaç, Mehmet Duran, Karslı Abbas, Antepli Faruk, Şahin Dönmez, Mazlum Doğan ve Hüseyin Tokgüler vardı.

PKK, varlığını kabul ettirebilmek için diğer örgütlerle mücadeleye girişti

PKK başlangıçta bölgede varlığını kabul ettirebilmek için diğer örgütlerle mücadeleye girişti. Özellikle Kürdistan Ulusal Kurtuluşçuları (KUK) adıyla bilinen örgüt üyeleri, PKK'nın hedefi oldu. 12 eylül 1980'e kadar PKK, güvenlik güçlerine ve bölgedeki diğer örgütlere karşı yüzlerce silahlı eylem gerçekleştirdi.

Abdullah Öcalan, 7 temmuz 1979'da Türkiye'den ayrılarak Suriye'ye geçti, daha sonra Lübnan'a giderek Suriye denetimindeki Bekaa Vadisi'ne yerleşti. 12 eylül'den sonra yurt dışına çıkan merkez komite üyeleriyle militanlar da Bekaa'ya giderek Türkiye'de yapacakları silahlı ve kanlı eylemlerin hazırlıklarına başlandı.

PKK, Eruh ve Şemdinli İlçeleri’ni bastı

20 ağustos 1982'deki PKK İkinci Kongresi'nde Hakkari, Van ve Siirt'te silahlı mücadele kararı alınarak 15 ağustos 1984'te Eruh ve Şemdinli ilçelerine baskın düzenlendi.

Mardin’in Pınarcık köyünde 30 kişi öldürüldü

1985 yılında ERNK (Kürdistan Ulusal Kurtuluş Cephesi) adı altında cephe oluşturan örgüt, eylemlerinde köy baskınlarına ağırlık verip, köy korucularına yönelik sistemli bir saldırı kampanyası başlattı. 1986'da ise Mardin'in Pınarcık köyüne yapılan baskında kadın ve çocukların da aralarında bulunduğu 30 kişi öldürüldü.

Bu dönemde PKK, Şırnak, Siirt ve Kuzey Irak'ın Türkiye sınırına yakın kesimlerinde, dağlık bölgelerde yeraltı sığınakları, askeri kamplar, tüneller ve hastaneler inşa etti.

Nevruz’da Cizre’de dört kişi öldürüldü, ilçede sokağa çıkma yasağı ilan edildi

Kent merkezlerinde başlatılması düşünülen ayaklanmaların ilk denemesi ise 1992 Nevruz kutlamalarında Cizre'de gerçekleştirildi. Dört kişinin ölümüyle sonuçlanan olaylardan sonra ilçede sokağa çıkma yasağı ilan edildi.

PKK, 1993'ten itibaren siyasi faaliyetlere ağırlık vermeye başladı. Almanya'da Kürdistan Ulusal Meclisi'nin temelleri atıldı, PKK'ya bağlı bir meclis oluşturuldu.

DEP'in kapatılmasından sonra yurtdışına çıkan bazı milletvekilleri aracılığıyla 12 nisan 1995'te Hollanda'nın Lahey kentinde sözde "Sürgündeki Kürdistan Parlemantosu" kuruldu.

Ancak Türk temsilciliklerine yönelik saldırılar ve örgütten ayrılanlara karşı girişilen şiddet eylemleri nedeniyle önce Almanya sonra diğer ülkelerin faaliyetlerini yasadışı ilan etmesiyle PKK, Avrupa'daki gücünü yitirdi.

Örgüte en son darbe 1998 yılında geldi. "Parmaksız Zeki" kod adlı PKK'nın ikinci adamı Şemdin Sakık örgütten ayrıldı. Örgütten kaçan Sakık'ı Öcalan, Barzani'den istedi. Ancak Şemdin Sakık, aynı tarihlerde bir operasyon sonucu yakalandı ve Türkiye'ye getirildi.

PKK’nın eylemlerinde 30 binden fazla insan öldü

PKK'nın 14 yıldır sürdürdüğü eylemlerde çoğu sivil 30 bini aşkın kişi yaşamını yitirirken 150 bin kişi DGM'lerde yargılandı.

Son 11 yıl içinde 196 subay, 163 astsubay, 3 bin er ve erbaşla 180 polis şehit edildi. 497'si çocuk 4 bin 303 sivil katledildi.

Bölgedeki okullardan 112'si kısmen, 114'ü tamamen tahrip edildi.

21 köprü, 12 sağlık ocağı, 474 kamu araç ve iş makinaları, 84 tren vagonu, 89 karakol, 601 özel şirket araç ve iş makinaları, 289 PTT, TEK ve camii örgüt elemanları tarafından tahrip edilerek kullanılamaz hale getirildi.