Tevbe, istiğfar duâlarının manası, yaptığımız bütün günahlara pişmanlık
duyduğumuzu ifade etmemiz, bundan sonraki hayatımızda bir daha böyle
günah ve kusurları işlemeyeceğimize Rabbimize söz vermemizdir.
Günah ve kusurlarına pişmanlık duyup, üzüntü ve elem hisseden mü'min,
önce şu istiğfar duâsını huşû ve hudû ile okur:
"Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe'l-azîm el-kerîm, ellezî
lâ ilâhe illâ hüve'l-hayyü'l-kayyûmü ve etûbü ileyhi, tevbete abdin
zâlimin li-nefsihî, lâ yemlikü li-nefsihî mevten velâ hayâten velâ
nüşûrâ. Ve es-elühü't-tevbete ve'l-mağfirete ve'l-hidâyete lenâ, innehû,
hüve't-tevvâbü'r-rahîm."
"Yâ Settere'l uyûb, Yâ gaffare'z-zünûb! Bu ana gelinceye kadar benim
elimden, dilimden, gözümden, kulağımdan, ayağımdan ve elimden bilerek
veya bilmeyerek meydana gelen bütün günah ve hatalarıma tevbe ettim,
pişman oldum. Küfür, şirk, isyan, günah ve kusur her ne türlü hâl vaki
oldu ise, cümlesine nadim oldum, pişmanlık duydum. Bir daha yapmamaya
azm ü cezm ü kast ettim. Sen bu tevbemi kabul eyle. Nefsime uyup,
şeytana tabi olup da aynı günah ve kusurları bir daha tekrar etmeme
imkan verme, yâ Rabbi. Bir daha iman ve ikrar ediyorum ki,
Peygamberlerin evveli Âdem Aleyhisselâm, ahiri ise Hazret-i Muhammed
Aleyhisselâm, bu ikisi arasında sayılarını bilemeyeceğim kadar çok
Peygamber gelmiş, İlâhi kitapları tebliğ etmişlerdir. Bunların cümlesine
inandım, iman ettim, hepsi de haktır ve gerçektir. Bütün peygamberlere,
onlara gönderilmiş olan İlâhi kitaplara ve içindeki emirlere şeksiz ve
şüphesiz iman ettim, dilimle ikrar, kalbimle tasdik ediyorum ve yine
iman ve ikrar ediyorum ki en son kitap Kur'ân-ı Azimüşşân ve en son
Peygamber de Hazret-i Muhammed Aleyhisselâm'dır."
"Amentü billâhi ve melâiketihî ve kütübihî ve Rusulihi
ve'l-yevmi'l-âhiri ve bi'l-kaderi, hayrihî ve şerrihî minellâhi teâlâ
ve'l-bâsü bade'l-mevt. Hakkun, eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü
enne Muhammeden abdühû ve Resûlüh."
