Kitabı
önünde dersini çalışıyordu küçük kız…
Okuduğu satırları gözleri görmüyordu bile
Aklı hep içeride valizini toplayan annesindeydi
Hiç bi ses gelmiyordu , dakikalar işlemiyordu sanki
Ve annesi belirdi kapıda valizler elinde
Sustu kıpırdamadı ,kıpırdayamadı küçük kız
Bir öpücük kondu yanağına ürperdi
Saçlarını okşayan o el annesininmiydi?
Üşüdü şevkatten mahrum öpücüklerden
Kafasını bile kaldırmadı kitabından
Annesinin adımlarını dinledi
Çok şey söylemek istedi ama dili çözülemedi
Kaç doğum günü geçti annesiz
Kaç velitoplantılarında gideni olmadı
Hastalandı bakanı olmadı
Ağladı saçını kimse okşamadı
Okuldan geldiğinde önüne yemek koyan annesi olmadı hiç
Önlüğünü yıkayacak,saçlarını tarayacak kimsesi olmadı
Bayramlarda gidecek el öpecek harçlık alacaktı
Ama ona hiç bayram olmadı
Anasız yavrunun sahibide olmazmış
Anasız kuzunun sürüde kıymetide olmazmış
Yıllar geçti her şeye güldü geçti
Büyüdü küçük kız serpildi
Omzuna kocaman yükler bindi
Derdi olduğunda paylaşamadı
Bilmediklerini öğreten olmadı
İçindeki özlemlerle birlikte oda büyüdü
Bekledi bir gün gelicek özlediği anne kokusuna kavuşacaktı
O güzel saçlarını öpücek koynunda uyuyacaktı
Yıllar geçti ve bir gün annesini buldu küçük kız
Sandıki koşacaktı annesine sarılıp,koklaşacaklardı
Sandıki özlemle öpüp ağlaşacaklardı
Koşacaktı annesine öle planlamıştı
Ama ayakları adım bile atamadı
Baktı annesine beklediği içten kızım diyen sesi duyamadı
Tıpkı gitiği gün gibi soğuk bir öpücük hissetti yanağında
Anne diyecekti haykıra haykıra sözcükler dizildi boğzına
Sustu …öylece kalakaldı
Anladıki doğurmak değil di annelik
...
yüreğimden dökülenler..
