Bir rüya başlangıcıydı.
Uyudum ve hikaye başladı...
23 Ekim de tanıdım o gözdeki parıltıyı
13 Aralık'ta benim oldu o parıltılı gözler..
Neden o dediler bana neden başkası değil ?
Sadeydi, içtendi, sıcaktı dedim..
Üşürdüm... sesini duyardım geçerdi..
Farklı bi etki bıraktı bende
Ve bırakmaya da devam ediyor..
O olsun kimse olmasın,
Varsın sesim duyulmasın,
Varlığım bilinmesin...
O hissetsin beni yeter.
O bilsin yaşadığımı.
Onun için yaşlandığımı...
Bir rüya başlangıcıydı.
Uyudum ve hikaye başladı...
Artık ben ben değildim.
Bunu farkediyordum.
Sustum, kıvrandım ve eğildim,
O'nu hissediyordum.
Acaba ne yapar diye,
Düşünmeden edemem.
Yağan "Yağmur" çisesini,
O'na benziyor diye sevemem.
Saat 11:07.
Uyanma vakti geldi.
Bir melek yaklaştı,
Sana hediyem var dedi :
Bir rüya masalı bu.
Uyandığında geçecek.
Aşk perisi sana,
En güzelini Seçecek !!
İstemem dedim ona.
Başkasını sevemem.
Bebeğimden başkasına,
Ben kalbimi veremem.
Anladı melek durumu,
Ağlamaya başladı..
Bizi ayırmaya çalışanları,
Acımadan taşladı.
Uyandım... ve bir mesaj !!
O'ndan gelmişti tabiki.
Güne mutlu başladım,
Dünyalar benimdi sanki.
Bu mutluluğu yaşamam için,
Uyumam mı gerekiyor.
Oysa nefesimdesin sen,
Hissetmek yetiyor..
