Dershaneden tanıştığım Ramazan adında çok samimi bir arkadaşım vardı.
Ramazan bana bi gün bizim köye bi gidelim, sana köyü gezdireyim hem de
ailemle tanışırsın derdi. Bende tamam müsait bi zamanda evden izin alır
gideriz demiştim.
Neyse ÖSS sınavına yirmi gün kala yorgunluğumuzu atmak için kendi
kendimize tatile girmeye, gezip eğlenmeye karar vermiştik. Ramazan
fırsat bu fırsat dedi. Git babana durumu anlat dedi. Bende durumu babama
açıkladım. Arkadaşımın köyüne gitmek için bana izin verirmisin dedim.o
da tamam üç dört gün birlikte gezebilirsin dedi.
Ramazan’ı buldum ve köylerine gittik. İşte ailesiyle tanıştık. Çay filan
içtik derken Ramazan gel dışarı çıkalım dedi.Biraz gezdikten sonra
tekrar eve döndük.
Ramazan’ın ailesi biraz zengindi.Behçelerin de iki tane ev vardı. Evin birisi eski,diğeri yeni yani oturdukları evdi.
Ramazan gel eski eve girelim eski eşyalara bakalım dedi. Neyse girdik
eve. Eski gaz lambalarına, çakmaklara, tüfeklere baktık. Girdiğimiz
odada eski kırmızı koltuklar, eski bir vitrin, dolaplar sandıklar vardı.
Bi kaç eşyaya da baktıktan sonra sandıklara geldi sıra. Ramazan ve ben
ayrı birer sandık aldık. Açtık sandıkları. İkimizinkinden de kitaplar
çıktı. Kitapları karıştırırken içlerinden bi kitap gözüme çarptı. Kitabı
elime aldım zor çıkardım sandıktan. Adeta dökülüyordu. Kitabın
kalınlığı 30-40 cm vardı. Yeşil ciltli ve başlığı GİZLİ İLİMLER adlı bi
kitaptı.
Kitabı aldım ve koltuğa oturdum. Karıştırmaya başladım. Kitabın içeriği
cinler, ruhlar, dualar vb. korkutucu kavramlar. Kitabı okurken başım
ağrımaya başladı. Ramazan bana bi hap bul dayanamayacağım dedim. Neyse
kitabı okuyorum. Hem korkutuyor hemde heyecan veriyor. Bu arada ramazan
da başka şeylerle uğraşıyor. Kitap cin çağırmadan ruh çağırmadan filan
bahsediyordu. Bir saat kadar kurcaladım kitabı. Son sayfasına baktığımda
korkudan ölecektim. Ne mi yazıyordu. Bu kitabı okurken başınız
ağrıyabilir yazıyordu.
Bi titreme geldi bana. Geriye yaslandım. Kulaklarıma uğuldama geldi.
Ramazan'a gösterdim kitabı. O da inceledi. Başınız ağrıyabilir yazısını
ona da gösterdim. Hayret etti. Kitapta yazanlardan ruh çağırmayı yapalım
dedi. Ertesi gün şehre dönüp yapacaktık. Akşam oldu yatma vakti
geldi.Üzerimdeki yorgunluk gitmemişti.Ben uyuyamadım korkuyordum.
Ramazan uyumuştu. Onu kaldırdım. Ben uyuyum sonra sen uyu dedim. Işığı
filan yaktırıp başımda beklettim. Ben uyuduktan sonra oda uyumuş. Sabah
olunca şehre döndük. Bizim evde kitabı açtık tekrar inceledik. Kitapta
yazan Ruh çağırmayı yapacaktık. Ramazan dedi yalnız ikimiz olmaz bi kaç
kişiye de söyleyelim dedi. Bir arkadışımıza daha söyledik.
Kitabı açtık. Ruh çağırmayla ilgili gerekli eşyaları temin ettik.
Eşyalar ise; yemek tepsisi büyüklüğünde cam parçası ve iki adet metal
kapaktı. Karanlık bir odada cam parçasının üzerine kapakları koyduktan
sonra iki kişi parmağını koyacak diğer kişi kitaptaki duayı okuyacaktı.
Kitap, yapılacakların aklı bilinci yerinde korkusu olmayanların
yapmasını söylüyordu. Gelecek ruhun söylediklerimizi veya
soracaklarımızı yapacağını daha sonra itaat etmeyip bizi korkutacağı
söyleniyordu. Örnek olarak da; mesela gece yolda gidiyorsunuz, bir adam
gördünüz. Adama doğru yaklaştığınızı farz edin. O adam değil aslında
ruhtur.O da sizi korkutacaktır diyordu. Yani en sonunda kafayı bozdurur
diye yazıyordu. Onun için çok tereddütteydik.
Neyse arkadaşlar yapalım dedi. Akşam bizim evde toplandık.Işıkları
kapattık. Eğer ruh gelirse ya üniversiteyi kazanacakmıydık yada ÖSS
soruları ne diye soracaktık. Cam parçasını yere koyduk. Kapaklarıda
koyduk. Ramazan ve bende parmaklarımızı kapaklara koyduk. Öbür
arkadaşımızda kitaptaki duayı okuma ya başladı. Korkudan terlemeye
başladık. Öbür arkadaşımız kekeleyerek konuşmaya başladı. Yapamadık.
Korkuyu yensek yapacaktık. Birde karşımıza ne çıkacak onuda
bilemiyorduk. Başaramadık.
Ertesi gün kitabı Ramazan’a verdik git götür diye. Ben götüremem sizde
gelin dedi. Bizde gelemeyiz dedik. Sen götür dedik. Sonra Ramazan Köye
gitti. Annesinin anlattığına göre Ramazan eve geldi diyor eski eve çıktı
diyor. Uzun bi süre gelmeyince bende meraklandım gidip bi bakayım
diyordu. Sonra gitmiş. Bizim Ramazan odanın ortasında kitap önünde diz
çökmüş ve gözleri kapalı bir şekilde duruyormuş. Annesi Ramazan diye
seslenmiş. Hiç ses çıkmamış. Bi kaç dakika sonra annesi Ramazan’ın
aklını yitirdiğini anlamış. Evet Ramazan aklını yitirmişti. Bu basit bi
şey değil koca bi insan telef olmuştu.
O günden sonra benimde uykularım bozuldu. 5-6 ay uyuyamadım. ÖSS yi de
kazanamadım. Ara sıra Ramazan’ın yanına gidiyordum. Derdinin devasını
kimse bulamamıştı.
Sizlere tavsiyem bir gün olurda Gizli İlimler adı altında bir kitap görürseniz yanına bile yaklaşmayın...
ALINTIDIR...
