Akşamın aydınlığı içinde,
Şu vazgeçemedikleri fildişi kule!
Verilmiş birer şiir hamuru ellere,
Her şair kalpler yapma peşinde…
Bense dünyanın bir yerinde,
Yanmayı bekleyen ham meyve.
Aruzlu sözcükler hayalim,
Şimdilik bir harfe köleyim!
Kalem benim asıl sevgilim,
Ölçüsüz bir şiire gebeyim.
Her ay bir mısra eklerim,
Oniki mısra oldu şiirim.
Harflerden kaçtım sürekli.
Kitaplardan yaptım alışverişi
Edebiyat oldu oyuncağı,
Okuyan diller bakıcısı…
Ham meyveler gıdası,
Acemi şiirler akrabası!
Büyüttüm çok şiiri sözcüklerle,
Şimdi kalbim, bir aşka misafirhane.
Harfler, azat etti beni aruzlu şiirlere,
Ama kalemim küstü, kalbim virane!
Simsiyah bir şiir hamuru elimde,
Aşkla yandım, fildişi kulem nerde?
