Seni yazardım tekrar tekrar silinmiş boş kağıtlara
Seni öperdim kısa ve ağlamaklı uyandığım düşlerimde
Sana bakardım uçsuz bucaksız ve bir o kadar da ıssız yollarda
Ama sen bilmiyorsun.
Pelesenk olmuşsun naçiz ve aciz bedenime
Senden başkasını kaldırmıyor zayıflığım
Düşününce seni, şiddetleniyor kalbimin aşkçı sarsıntısı
Ama sen bilmiyorsun.
Sen yoksun diye tebessüm bile edemiyor kurumuş dudaklarım
Yüzümde buruk bir ifade ile seni bekliyorum yıldızsız gecelerde
Gelmeyeceğini bile bile küçük bir umut büyütüyorum içimde
Ama sen bilmiyorsun.
Hayat okyanusunda sana varmak için dalgalara karşı kulaç atıyorum
Attığım her kulaçta sanki senden daha çok uzaklaşıyorum
Tüm bu çabalarım seni bir kez görebilmek için
Ama sen bilmiyorsun.
Artık uyanmak istiyorum bu sensiz rüyadan
Bulmak istiyorum henüz tanımadığım seni
Muhtacım sana bir bebeğin annesine muhtaç olduğu gibi
Ama sen bilmiyorsun.
Sigaramın dumanına bakarak seninle başlayan hayaller kuruyorum
Kurduğum hayaller sigaramın dumanıyla beraber uçup gidiyor
Ardı ardına sigaralar yakıyorum hayallerim uçmasın diye
Ama sen bilmiyorsun.
Buğulanmış aynalara bakarak kendimde aradım seni
Hayatın terk edilmiş sokaklarında aradım seni
Uçan kuşların kanatlarında aradım seni
Ama sen bilmiyorsun.
