Hiç kimse bu yüreğe
Senin kadar yakışmadı
Ve bu yürek
Hiç kimse için böyle, bu kadar çarpmadı
Bir hazirandı gelişin
Hazirandı seni sevişim
Hayaldin
Ve benden kilometrelerce uzakta ama
Benimleydin
Yüreğimdeydin
Doğan günle bana geliyor
Batan her güneşle
Benden gidiyordun ve
Ben her seferinde sana
Bir kez daha aşık oluyordum
Hiç kimse bu cana
Senin kadar can olmadı
Ve bu can hiç kimse için böyle yanmadı
Göz görmeden
El değmeden
Nefesi teninde hissetmeden de sevilirmiş derlerdi de
Güler geçerdim
Oluyormuş
Sımsıkı ve masum
Sım sıcak ve sınırsız
Seviliyormuş bir insan, bir can!
Bu günlerde
“Ben seni seviyorum ya sen sevmesen de olur” şarkısını
Ezberledim
Ve aklıma her geldikçe söyledim
Hiç kimse bu gözlere
Senin gözlerin kadar yerleşmedi
Ve bu gözler hiç kimse için böyle gülümsemedi
Gözlerini gözlerime diktim her gece
Sevgini ektim yüreğime
Anla diye
Hisset diye
Hatta sende sev diye umut ettim sadece
Hiç kimse dilime
Senin adın kadar düşmedi
Ve bu dil hiç kimseyi senin adın kadar zikretmedi
İşte böyle kara gözlüm
İşte böyle gece yüzlüm
Yüreğim
Gözlerim
Dilim
Canım
Ve yalnızlığım
Tepeden tırnağa
Seninle
Hayalinle
Özleminle
Ve sevginle
Yaşıyoruz
Anlar mısın
Duyar mısın
Bilir misin bilmem! Ama!
Yüreğim iki kelime söylüyor sadece
Ve aklım tasdik ediyor;
“SENİ SEVİYORUM
