Yandım evet ben yandım hemde ateş ,ete ,kemiğe ,yüreğe deye deye yandım.
Nasıl mı ?
Yanacak odunumu ben hazırladım söylediğim yalanla,yıkılmaz tabularımla ,eski kafalılığımla ,bunlar benim odunlarımdı.
Yancagımı bile bile odunlarımı yanımda götürdüm ben bu AŞK’A
Yalanlarım demiyorum yalanım diyorum bi kez yalan söyledim.
Benim kimsenin yıkamadığı tabularım var.
Benim eskilerden kalma hala saf aska inandığım eski bir beynim var.
Yanmak için tek odun yeter mi?
Yetmezdi tabi!
Sen bu odunlarımın üzerine, Yanımdan giderkenki, kızgın kinle nefretle
bakan gözlerini benzin yaptın acımadan döktün bu odunların üzerine,
bakışların benzindi!
Kibritsiz bunlar yanar mı?
Yanmaz!
Beni kor ateşlerle yakan o kibritte senden geldi.
Hayatında bana asla ismimle hitap etmezdin.(GüLümm,CaNNefeSiM.BaLLısütüm,Bitanem,prensesim ,Huzurum,fıstıgım,Hepsi YaLan Oldu!)İsmim söylendi sonuna nokta (.)koyup hemde
İşte bu son nokta kibritim oldu ve ben yandım.
Ete, kemiğe Yüreğe işleye işleye Yandım.
Ben AŞKIN’ la Çoktan yanmıştım zaten...
