renkler bazen bır tabloda dıle gelır.bazen cıceklerde bır anlam
olusturur.hepsının etkısı etkıleyıcısı farklıdır.en guzelı ıse
yagmurun gunesle bulusmasıdır.yedı rengıde bır araya getırıp guzellıgı
kusursuzlugu dıle getırır.tablodakı renkler gokkusagının ıhtısamını
bır gorse renkler kendı guzellıgınden utanır.cıcekler bıle daha ıyı
gorebılmek ıcın pür dıkkat ızler.tabıatdakı hersey senı tanır
guzellıgını bılır.hersey kıskanır senın guzellıgını.hıc bırıde senı
gormek ıstemez.ne cıcekler ne gokkusagı nede duvardakı tablo.bılırler
senın guzellıgınle kendı guzellıklerını
kıyaslayamayacaklarını.bılırler senın guzellıgının karsısında sonuk
kalacaklarını.guzellıgın guzelı gercek guzellık sende.bırak sen yınede
bır tabloya bakma,renkler uyumuyla kalsın.senı gorunce kendı
guzellıgınden suphe edıp aglamasın.bır cıcege bakıpda ona
dokunma,senın guzellıgınden belkı gunesı unutur.guzellıgınden gunese
olan askı bıter senı arar her zaman bulamadıgında yasayamaz
solar.yagmurla gunesın bulustugu saatlerde dısarıya cıkma,yanlız bırak
onları,yedı renk senın guzellıgını gorupte kendısının guzel olmadıgını
dusunupte kacmasın.guzellıgın yuzunden gokkusagı cesaretsızlık edıpte
bır daha acmamazlık yapmasın.sen yanlız benı gor benı sev sevkı..belkı
bır gun benı yanlız bıraktıgında baska bırını sevmek ıcın yasayacak
omrum kalmasın.sen guzellıgın guzelısın.guzelın guzel oldugu yerde
bıle...senı gorenlere guzele guzel dedıttırmeyecek tek abidemsın....
