Davranışsal psikoterapi, bilişsel psikoterapi ile benzerlikler arz eder.
Ama tüm davranışların altında yatan karşılıklar ve nahoş sebepler
üstüne odaklanır.
Davranış terapisinin ana teorisi, geçmişte öyle yaptığınızdan dolayı
olumlu karşılık yani ödül aldığınız için belli şekillerde davranmayı
öğrenmenizdir. Tüm eylemler, pozitif destek suretiyle öğrenebilir ya da
şartlanabilir ve pozitif destek suretiyle unutulabilir ve farklı
davranışlarla değiştirilebilir. Bu terapi türünde, kişilere, korktukları
davranıştan tekrar tekrar uygulama hususunda yardımcı olunabilir ve
bunu yaparken, öğrenme yeterlilik*leri pozitif olarak desteklenebilir.
Örneğin bir çocuk zamanı gelince yatağına gitmeyi redde*diyor ve dikkat
çekmek için ayakta kalıyorsa, bir davranışsal psikote*rapist birkaç
kısımlı bir plan tasar*layabilir. Eğer çocuk yatak vakti programı ile iş
birliği yaparsa, bir yatma vakti hikayesi gibi bir karşılık ya da ödül,
sunulacaktır. Bir negatif destek de ayrıca kulla*nılabilir.
