Doğada bulunan ve aktarlar tarafından faydalı olarak satılan birçok
şifalı bitkinin ölçüsü tutturulamadığında zehirlenmelere neden olduğu
belirtildi. Doğada bulunan ve aktarlar tarafından faydalı olarak satılan
birçok şifalı bitkinin belli bir ölçüye göre kullanılması gerekiyor.
Şifalı bitkileri de daha fazla fayda sağlaması amacıyla fazla tüketmemek
gerekiyor. Birçok şifalı bitki fazla tüketilmesi halinde
zehirlenmelere; hatta ölümlere yol açabiliyor.
Şifalı, bir o kadar da tehlikeli olan bitkiler şu şekilde sıralanıyor:
GÜZEL AVRATOTU
Kireçli topraklarda yetişen 180 cm kadar boyunda birkaç sene yaşayan
nahoş kokulu bir bitkidir. Meyveleri kiraz gibi yuvarlak ve siyah
renktedir. Çiçekleri boru şeklinde, koyu kırmızımsı veya sarımtıraktır.
Ağrı kesici ilaç yapımında kullanılır. Mide, bağırsak, astım, kalp,
sinir, beyin hastalıkları tedavisi için yapılan ilaçların yapısında da
bulunmaktadır. Fakat yapısında bir çeşit zehir olan ‘Atropin’ vardır.
Sadece tıbbi maksatla kullanılır. Bir hekim tavsiyesi olmadan kesinlikle
kullanılmamalıdır. BALDIRAN
Nemli yerlerde 1-2 metre boyunda saplarının altı erguvani renkli bir
bitkidir. Yaprakları büyük, çiçekleri yayvan ve küçüktür. Tıpta
özellikle dişçilik alanında kullanılır. Ağrı kesici, spazm çözücü ve
teskin edici özelliği varsa da çok zehirli bir bitki olup, 6 gramı bir
insanı öldürmeye yeter. Ev ilaçlarında kesinlikle kullanılmaması
gerekir. ADASOĞANI
Birçok yerde yetişebilen, yaprakları uzun ve şerit şeklinde bir
bitkidir. Çiçekleri yeşil, beyaz ve damarlıdır. 2 kilo kadar olan soğan
kısmı yapraklarının altındadır. İdrar söktürür. Kalp hastalıklarında
vücutta biriken suyu boşaltır. Birçok faydaları olmasına rağmen acı ve
zehirlidir. 7.5 gram adasoğanı, bir insanı rahatça öldürebilir. Tazeyken
kullanılmaz. Aksi halde zehirlenme ve kusmalara yol açar. Doktor
tavsiyesiyle kullanılmalıdır. ÇİFİTOTU
Çayırlarda ve hendek kenarlarında yetişen, zehirli bir bitkidir.
Yaprakları geniş, çiçekleri küçük ve sarı renklidir. Çiçekleri dalların
dışına taşmış demetler halindedir. Keskin bir kokusu vardır. Kalp
çarpıntılarını giderir, mide ağrılarını dindirir. Zeytinyağı ile
kavrulduktan sonra çıbanın üzerine konulursa, çıbanı olgunlaştırır.
Kullanılırken tavsiye edilen doz sınırı aşıldığı takdirde ölüme varan
sonuçlar getirir. İTÜZÜMÜ
Ormanlarda yetişen bir bitkidir. Çiçekleri beyaz, meyveleri parlak
beyazdır. Meyvesi, yaprakları ve çiçekleri kullanılır. Romatizmal ve
mafsal ağrılarını keser. Aybaşı düzensizliğini ve rahim hastalıklarını
giderir. Yaralara lapa halinde de kullanılır. Bir uzman tavsiyesi
olmadan, ev ilaçlarında kullanılmaması gerekir. Fazla alındığı takdirde
ölümlere neden olabilir. NERGİZ
20-60 cm boyunda soğanlı bitkilerdir. İlkbaharda çok güzel kokulu
çiçekleriyle baharın müjdecisi olarak bilinirler. Çiçekleri kuvvetli
kokulu, sarı veya beyaz renkli, tek tek veya birkaçı birarada
bulunurlar. Musil, ateş düşürücü, nezle, rahim ve mesane ağrılarında çay
olarak kullanılır. Bitki, zehirli alkaloitler taşır. Kusturucu ve ishal
etkilidir. Bu sebeple bir hekim tavsiyesi olmadan kesinlikle
kullanılmamalıdır. YABAN YASEMİNİ
Bitki rutubetli, nemli ve gölgelik yerlerde, dere kenarlarında ve
çitlerde yetişir. Haziran-Eylül ayları arasında mor renkli çiçekler
açan, meyveleri sarımsı kırmızı renklidir. Ağrı kesici, deri
hastalıklarında kan temizleyici, uyutucu, idrar arttırıcı ve müshil
etkilere sahiptir. Ayrıca spazmodik öksürükler, frengi, romatizma, gut,
sedef, sıraca, kanser hastalıklarında da kullanılır. Bütün bu
faydalarına rağmen bitki, gliko-alkaloitler taşır. Yüksek doz alımı
bulantı, kusma, ishal, zehirlenme yapar. ZEHİRLENME BELİRTİLERİ GÖRÜLDÜĞÜNDE...
Uzmanlar,
şifalı bitkilerin kullanımı sonrasında zehirlenme belirtileri
görüldüğünde, zehirlenme sebepleri araştırılmadan, ilk yardımın
yapılmamasını tavsiye ediyor. Evvela sindirim sisteminden zehrin
bertaraf edilmesi gerektiğini belirten uzmanlar şu tavsiyelerde
bulunuyor:
“Hastada kendiliğinden kusma olmazsa, suni olarak kusturulur. Bundan
sonra birkaç defa mide, yüzde 0,50,1 potasyum permanganat, yüzde 0,2
tanen veya tıbbi kömür mahlülü ile yıkanmalıdır. Hatta zehirlenmeden
sonra birkaç saat dahi geçmiş olsa da, midenin yıkanması ihmal
edilmemelidir. Sonradan kimyasal analiz yapılmak üzere kusmukların hepsi
muhafaza edilmelidir. Umumiyetle bitkilerden zehirlenmelere karşı
kullanılan en iyi vasıta tıbbi kömür (50 gr) ve oksimagnezyum (25 gr)
karışımıdır. Oksimagnezyum bulunmadığında, daha fazla miktarda tıbbi
kömür veya tanen yüzde 23, sulu mahlülü (200-300 gr su) bir defada
verilir. Zehirlenmeye karşı kullanılan mahlül, alkaloidler ve
glikozidleri çökertir, uçucu maddeleri yok eder. Zehirli asid ve
esansları tesirsiz bırakır. Zehirlenmeye karşı kullanılan bu ilaçlar
kısa bir müddet için etkilidirler. 20-30 dakika sonra mide yeniden
yıkanmalı, bundan sonra müshil verilmelidir. Zehirlenen kimse
yatırılmalı ve taze hava akımı temin edilmelidir. Vücudun sıcak
tutulması için tedbir alınmalı, çay veya kahve verilmeli. İlk yardımdan
sonra hemen bir doktor aranmalı ve muayene edilmesine çalışılmalıdır.
Zehirli maddelerin cilde teması vakalarında ise dokunulan yer birkaç
defa sabunla yıkanmalı, daha sonra yüzde 2 permanganat mahlülü ile
silinmelidir. Bu gibi vakalarda doktorun yardımı temin edilmelidir.”
