Karar veremiyorum bir türlü
-Çok yakıştı- diyor yüreklerinde yer edindiklerim
Nasıl da huzurlu görünüyorsun şimdilerde
Ben
Ben bilmiyorum hala !
Üstüme giydiğim bu kapkara sensizlik yakıştı mı gerçekten bana
Sen-li hayallere dalıyorum pamuk düşlerle
Çıkarıyorum üstümden sensizliği
Sonra gözümü alıyor düşlerimin beyazlığı tekrar giyiyorum !
Bir iki beden büyük mü geldi yoksa
Küçükken annemin yaptığı gibi seneye de giyerim diyip en büyüğünden mi kuşandım sensizliği
Karar veremiyorum bir türlü
Bu kadarı fazla bana diyip
Çıkarıyorum üstümden
Bildiğim en yakın terziye gidiyorum koşar adımlarla
Ne istediğimi anlatıyorum
Şurası şöyle olmalı
Burası geçmişte kalmalı
Ben anlatıyorum-arkadaşım-terzi dinliyor
Dinince öfkem bir yudum
Sensizliği geçirip yine üzerime çıkıyorum !
Sen
Ben
Sensizlik
Kapkara
Kocaman
Geçiyor zaman !
Ya ben büyüyorum ya acılarım ya da yüreğimin iç cebinde taşıdığım sensizlik !
Kısa geliyor artık paçaları
Kollarımı açıkta bırakıyor açık denizler kadar uzak varlık/sızlığın
Hem üşüyorum artık hem de utanıyorum
Yepyeni
Ve
Bembeyaz
Ve
Sıcacık
Ödünç bir kıyafeti olan var mı !
