neden bilmiyorum
ama eskisi gibi değil
penceremden bakıyorum
artık yıldız parlamıyor
ve ay gülümsemiyor
rüzgar fısıldamıyor kulağıma
ne seni ne de sensizliği
her gecen saat bi ölüm
saniyeler gectikce
vucudumda bi zerre daha yok oluyor
gel desem bana geri dön desem....
sensizlik öyle zor ki çakilmez oldu
ne yerin doluyor ne de boşala biliyor
neden diyorum neden
ne kadar feryatda etsem
ne kadar seslensemde
yoksun gelmezsin
dönmezsin geriye biliyorum
kavga ettiğimiz günleri özler oldum
senin tenine hasret
ne insansın be
ne benim yüzümü güldürdün
ne de yüzün güldü
ama yine de seni çok özledim
seni seviyorum
her kara toprağa seslenişimde
içimde bir his bir ses yükseliyor
bekle diyor yakında....
sensizlik öyle zor ki çekilmez oldu
